Matinee

V jak Vilo

Większość pewnie kojarzy ich jako 'zespół od którego piosenki Cool Kids of Death wzięli nazwę'. Jak ktoś nawet rzucił uchem to pewnie stwierdzi że ich inspiracje nie przekładają się na styl muzyczny Razz

Cóż, ja powiem tak: od roku nie dane mi było zakochać się tak w jakimś zespole. Wyrażają niemal boską proporcję pomiędzy 'indie' podejściem do muzyki, a tworzeniem parkietowych, subtelnych, zaraźliwych i melodyjnych kawałków opartych w dużej mierze na elektronice. Trochę italo, trochę dance-pop. I Sarah Cracknell - przesłodki głos ("mów mi tak aż ci nie powiem że masz przestać...") śpiewający dosyć nietypowe, czasem pozbawione logiki teksty. Jak ktoś się nie boi dużej dawki gracji ze szczyptą kiczu i melancholii lat 90. to polecam. Warto zacząć od tegorocznej dwupłytowej składanki 'London Conversations: The Best of Saint Etienne' z niewielką porcją nowych kawałków/remixów, z których jeden 'Method of Modern Love' to najczęściej słuchany przeze mnie tegoroczny singiel. Słodycz.