Matinee

L.Vis

"Kradziony schemat"
Gasnące białe wino,
niezupełnie ostatnie,
poza bezbarwną ciemnością
(inną niż ta, wędrownych handlarzy
wypukłą od potłuczonych dłoni,
niektórych już niepotrzebnych)
i ponad dymiacą kawą,
której wcale nie lubię,
za to z siłą przyzwyczajeń.

Pani Grubah podaje na tacy
Za jedzeniem stoi Guevara
Za drzwiami palacz
- a dalej Abdike w ulicy portowej.
współczesność stoi zamknięta
murem naszego strachu
z widokiem na herbaciarnię
(na Sainte Chapelle już nie)
wiersze, niczyje jak nigdy
choć jak zawsze twoje

milczymy o nas,
nadal tych samych,
choć innych niż wczoraj
jeszcze nieśmiertelnych

Nie wiem czy lubisz Houellebecka
i czy będziesz drugim Szekspirem
tak na złość
jakbyś poszedł na molo w Wigan
do nikąd
tam gdzie zawsze

"Żniwiarz"
Zimne spojrzenie
wypełnione odbiciem
smutku.
Bez żalu za nimi
odmawia współczucia sobie.
Ambitny z kreatywnością
odlewa ciężką płytę.
Nie ma nic do stracenia,
za późno by cokolwiek zyskał.
Wśród istnienia pełnego śmierci,
coraz dalej.
W deszczowe dni oblewa cieniem chodniki.
Bo jeszcze wiele dat wykuje
zimnym spojrzeniem.
Aż zimne ostrze przeszyje
dłoń mistrza.
Z ambitną kreatywnością
"Pro bono publico".

Tylko żółw nie przestanie płynąć
nawet dla niego.

"..."
Tam gdzie spotykają się wszystkie światy
brama czasu płonie.
Stoje wśród poległych i upadłych
czemu nie pozwoliłeś mi odejść?
Prowadź swe święte wojny,
synu świętego lodu.
Pamiętaj: nie jestem aniołem,
pył świata szczypie mnie w oczy.
Odrzucasz,
a może nie masz śmiałości?
Kochasz, więc skazujesz,
zapomnę, tak będzie prościej.
To bez znaczenia,
teraz,
kiedy pójdę z każdym

...krokiem szybciej

"O Bogu"
Szesnasta po południuem,
z nad rozlanego mleka,
Gubienie motywu anioła.
wsiąkanie drogi do nieba
Brudną łyżeczką mieszając shemat.
W twarze zmęczone przez inność.
Na blacie, biel rozsypana
stygnie, jakby niewinność
zgnieciona przez kochanie,
Jakby człowieczeństwo było grzechem,
biblia nadal zalana.
Kolejne zamówienie
- mleko na szesnastą
i coś do wytarcia
siebie.
Z blatu.
Z Boga.
On nie chce
zmazanego grzechem.
A bez skruchy piję to kolejne mleko
i rozlewam,
bardziej w ciebie niż w Niego wierzę,
bo ty pachniesz pustką i jeszcze
bardziej niż ja kochasz bar mleczny.

"Komercja"
Spójrz na nas, jak wyglądamy?
Konstruujemy coś w rodzaju bomby,
czy nie znasz takiego miejsca,
gdzie moglibyśmy prowadzić próby?

To dobry wstęp.

Kompletnie nie potrafimy tego robić,
ale - właśnie dlatego - spójrz na nas!
Założyliśmy "klub czarnych buntowników"
i mamy zamiar rządzić!

Spójrz, na nas jak wglądamy?
Założyliśmy armię i mamy ładne mundurki.
Zrobimy tak, że wszyscy pójdą za nami.
Sprzedamy to, na co jest popyt.

Nasze atystyczne empoli
wywoła nową falę
Pójdziemy przedawkować
i przejdziemy do historii

Cóż, to jest jakiś sposób na życie.

"Matka"
Zostanie,
z pochowanym życiem,
które już układa dźwięki
w nic niewarte pragnienia

i wyrośnie z niej
żeby już nie odeszła

jeszcze śpi

(a ja rosłam nocą
w świetle
rozdrapałam nową czerwień)

rozsypie słowa z jej łez

a ona będzie podlewać
żeby zostało

(bo przecierz matki nie wiedzą
że jemu nie ufać najbardziej)

teraz jeszcze subtelniej
poruszy wewenętrze
bez zazdrosnych spojrzeń

wyjrzy przez swoje okno
JESZCZE śpi.

Mam ich 160, więc naprawdę ciężko mi wybrać jakiś 1, 2 najlepsze. Bardzo chciałabym jakieś komentarze, bo za bardzo nie mam gdzie publikować swojej twórczości.

ciumok · Gość

Ja mam chyba jeszcze więcej:), naprawdę świetny jest ten o Bogu. Zdecydowanie przebija resztę. Te pierwsze mi się nie podobają, ale te ostatnie bardzo ok. Ja wolę bardziej się naśmiewać jak coś piszę. A to jest poważne. Ważne, żeby nie za ambitnie ta powaga wyszła. Wrażenie jednak całkiem niezłe. Powodzenia w twórczości.

L.Vis

Ja piszę różnie - kiedy się staram wychodzi tak jak ten o Bogu. Ten mnie zadowala.
Ale zwykle po prostu siadam i piszę, nawet sama niewiele z tego kumam, tlyko wplatam jakeś wyrażenia, bo wydają mi się ładne Smile

) Chociaż ludzie bardzo różnie mówią na temat moich wierszy, niektórym podobaja się właśnie takie w klimacie tych pierwszych...

Była taka anegdota: Przyszli panowie z TV na wywiad do słynnego malarza - abstrakcjonisty i pytają co jego obrazy wyrażają. Artysta odpowiada: Ano nic nie wyrażają. Kreski sobie maluję, a głupi ludzie kupują.
Następnego dnia w gazecie "Awangardowy artysta. Cena obrazu wzrasta dwukrotnie". Very Happy

Impuls

bo ludziom wszytko można wmówić ;P
a ten wiersz to Bogu rzeczywiście jest niezły Wink

agusia

tez podoba mi się ten o Bogu i jeszcze '...' Smile

Iza

Podziwiam ludzi, którzy potrafią pisać i nie wstydzą się pokazywać swoich prac innym, równocześnie poddając je krytyce. Bo to chyba wcale nie jest takie proste, no nie? Zresztą to chyba zależy od człowieka. No nie ważne. Ale podziwiam, naprawdę. Ciebie i Ciumoka Wink

agusia

no ja tez podziwiam, sama coś tam czasami napisze, ale nie pokazuje tego nikomu:P

L.Vis

To miło, kiedy ktoś cię podziwia Smile

Myślę, że uścisk mojej dłoni będzie dla was dobrym prezentem Smile

A tak serio: Lubię pokazywać to co robię, nie chcę pisać w próżnię tylko dla ludzi.

A teraz sobie idę, bo na TVP1 są angielskie programy edukacyjne Smile